Chrzest święty
Bardzo się cieszymy, że postanowili Państwo włączyć wasze dziecko do wspólnoty Kościoła. W naszej parafii chrzty odbywają się soboty – w trakcie mszy świętej wieczornej, oraz w niedziele – podczas mszy o godz. 11:45. Jednak każdą datę należy najpierw indywidualnie omówić z duszpasterzami parafii.
Aby zgłosić dziecko do chrztu świętego, należy zgłosić się ok. miesiąca przed planowaną datą chrztu, oraz przynieść w dniu zgłoszenia następujące dokumenty:
DOKUMENTY POTRZEBNE DO ZGŁOSZENIA CHRZTU ŚWIĘTEGO
- AKT URODZENIA DZIECKA – oryginał do wglądu
- ŚWIADECTWO ŚLUBU RODZICÓW – jeśli ślub odbył się poza parafią
- ZAŚWIADCZENIE RODZICÓW CHRZESTNYCH – w przypadku gdy rodzice chrzestni są spoza naszej parafii. Dokument ten wydaje Proboszcz parafii zamieszkania rodzica chrzestnego. (Zobacz: Kim jest parafianin?, a także: Kto może zostać rodzicem chrzestnym?)
Rodzice ustalają termin chrztu oraz otrzymują wszystkie inne niezbędne dokumenty. W przypadku, gdy chrzest nie będzie mógł się odbyć w ustalonym terminie (np. z powodu choroby dziecka) prosimy o niezwłoczny kontakt i informację. W przypadku dzieci powyżej 7 lat zgłoszenie musi odbyć się odpowiednio prędzej – wiąże się to z inną formą chrztu, przygotowaniem oraz powiadomieniem kurii.
Kodeks Prawa Kanonicznego o chrzcie świętym:
Rozdział III
Kan. 864
PRZYJMUJĄCY CHRZEST
Zdatnym do przyjęcia chrztu jest każdy człowiek, jeszcze nie ochrzczony.
Kan. 865
§ 1.
Aby dorosły mógł być ochrzczony, powinien wyrazić wolę przyjęcia chrztu, być odpowiednio pouczony o prawdach wiary i obowiązkach chrześcijańskich oraz przejść praktykę życia chrześcijańskiego w katechumenacie. Ma być również pouczony o konieczności żalu za grzechy.
§ 2.
Dorosły, znajdujący się w niebezpieczeństwie śmierci, może być ochrzczony,
jeśli mając jakąś znajomość głównych prawd wiary, ujawni w jakikolwiek sposób intencję
przyjęcia chrztu i przyrzeknie, że będzie zachowywał nakazy chrześcijańskiej religii.
Kan. 866
Jeśli tylko nie stoi na przeszkodzie poważna racja, dorosły przyjmujący
chrzest powinien być zaraz bierzmowany i uczestniczyć w Eucharystii, przyjmując także
Komunię świętą.
Kan. 867
§ 1.
Rodzice mają obowiązek troszczyć się, ażeby ich dzieci zostały
ochrzczone w pierwszych tygodniach; możliwie najszybciej po urodzeniu, a nawet jeszcze
przed nim powinni się udać do proboszcza, by prosić o sakrament dla dziecka i
odpowiednio do niego się przygotować.
§ 2.
Jeśli dziecko znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci, powinno być
natychmiast ochrzczone.
Kan. 868
§ 1.
Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:
1) aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich
zastępują;
2) aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku;
jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa
partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie.
§ 2.
Dziecko rodziców katolickich, a nawet i niekatolickich, znajdujące się w
niebezpieczeństwie śmierci, jest godziwie chrzczone, nawet wbrew woli rodziców.
Kan. 869
§ 1.
W razie wątpliwości, czy ktoś został ochrzczony albo czy chrzest
był ważnie udzielony, istniejącej mimo przeprowadzenia rzetelnych badań w tej sprawie,
chrztu należy udzielić warunkowo.
§ 2.
Ochrzczeni we wspólnocie kościelnej niekatolickiej nie powinni być chrzczeni
warunkowo, chyba że po zbadaniu materii i formy zastosowanych przy udzielaniu tego
chrztu, jak również intencji ochrzczonego jako dorosłego, oraz szafarza chrztu, pozostaje
uzasadniona wątpliwość co do ważności chrztu.
§ 3.
Jeśli w wypadkach, o których w §§ 1 i 2, pozostaje wątpliwe udzielenie lub
ważność chrztu, przed jego udzieleniem dorosłemu należy wyjaśnić naukę o sakramencie
chrztu oraz przedstawić mu, albo – jeśli chodzi o dziecko – jego rodzicom powody wątpliwej
ważności udzielonego chrztu.
Kan. 870
Dziecko podrzucone lub znalezione, jeśli po dokładnym zbadaniu nie
ustali się jego chrztu, należy ochrzcić.
Kan. 871
Płody poronione, jeśli żyją, należy, jeśli to możliwe, chrzcić.